تحلیل بنیادی یا Fundamental Analysis به معنی ارزیابی یک شرکت براساس شرایط درآمد، هزینه، سود، و میزان دارایی بدهی و سرمایه مالکان آن است. اینکه آیا یک شرکت در مقایسه با سایر شرکت ها سوددهی دارد و یا اینکه آیا این شرکت بدهی و دارایی مناسبی دارد به تحلیل بنیادی معروف است. این تحلیل به ما نشان میدهد که در آینده نزدیک یا در چند سال آینده قیمت سهام این شرکت افزایش خواهد یافت.

در این مقاله عددایکس توضیح داده ایم که اعداد و ارقام تحلیل بنیادی را چطور اندازه گیری و چطور تفسیر کنیم. چطور بدانیم که عددی از شاخص های تحلیل بنیادی نشان دهنده چیست.

در تحلیل بنیادی حساب کردن فاکتورهایی مانند درصد سود شرکت، ارزش دفتری شرکت، نسبت بدهی به دارایی، بازدهی دارایی، و نسبت حقوق مالکانه به دارایی، و سوددهی شرکت باید ارزیابی شود.

تحلیل بنیادی سهام چیست؟

مهمترین فاکتورهایی که در تحلیل بنیادی سهام بورس

سودآوری یک شرکت بورسی چطور مشخص می شود؟

چطور آینده یک شرکت بورسی را پیش بینی کنیم؟

تحلیل بنیادی سهام چیست؟

تحلیل بنیادی سهام یک روش تحلیلی است که برای ارزیابی ارزش و عملکرد شرکت‌ها و سهام آنها استفاده می شود. در این روش، تحلیلگران مشخصه‌های مالی و عملکردی اصلی شرکت‌ها را بررسی می‌کنند تا با مقایسه شرایط آنها نسبت بهم بتوانند تصمیم‌گیری در مورد خرید یا فروش سهام انجام دهند. در تحلیل بنیادی می بایست صورت های مالی اصلی مانند صورت سود و زیان و صورت وضعیت مالی بررسی شود.

تحلیل بنیادی سهام معمولاً شامل ارزیابی عواملی مانند درآمد، سود، رشد فروش، بازده سرمایه گذاری، نقدینگی و بدهی شرکت می‌شود. تمام این پارامتر ها در صورت های مالی که در بالا اشاره شد توسط شرکت در دوره های زمانی سه ماهه شش ماهه نه ماهه و یک ساله منتشر می شود. در واقع شرکت های پذیرفته شده در بورس موظف هستنتد که در این دوره های زمانی فوق الذکر این صورت ها و سایر صورت های مالی مهم از جمله میزان درآمد ماهانه و اطلاعات مهم را افشا کنند. افشای این اطلاعات برای تامی شکرت های بورسی الزامی است تا مردم و سهامداران بتوانند برای خرید ارزیابی درست تری داشته باشند. چرا که مردم نیز سهتامدار این شرکت ها هستند و بخشی از سهام آنها با عنوان سهام شناور عمومی است. پس آنها باید این اطلاعات را منتشر کنند.

هدف این تحلیل، شناختن ارزش واقعی شرکت است تا سرمایه گذاران بتوانند تصمیم به سرمایه گذاری صحیح‌تری بگیرند.

به طور کلی، تحلیل بنیادی سهام به دو دسته تقسیم می شود: تحلیل کیفی و تحلیل کمی. تحلیل کیفی شامل ارزیابی عوامل مثل مدیریت شرکت، رقبا، صنعت و استراتژی کسب و کار است که درک بهتری از روند‌های شرکت و فرصت‌های آینده را فراهم می‌کند. تحلیل کمی یا مالی نیز شامل بررسی دقیق ارقام مالی و عملکردی شرکت است که به سرمایه گذاران اطلاعات مهمی ارائه می دهد.

مهمترین فاکتورهایی که در تحلیل بنیادی سهام بورس

مهمترین فاکتورهایی که در تحلیل بنیادی سهام بورس مورد توجه قرار می‌گیرند عبارتند از:

۱. درآمد و سودآوری: ارزش وضعیت مالی شرکت بر اساس درآمد و سودآوری آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. این اطلاعات می‌تواند نشان‌دهنده کارایی و عملکرد مالی شرکت باشد.

۲. رشد و آینده‌نگری: پیش‌بینی و رشد در سودآوری ، درآمد و وجوه نقد عامل مهمی است که سرمایه‌گذاران اغلب آن را در تحلیل بنیادی در نظر می‌گیرند. معمولاً شرکت‌هایی که قادر به رشد پایدار هستند و استمرار دارند مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرند. سرمایه گذاری در بورس نوعی سرمایه گذاری و شرط بندی روی آینده یک شرکت است. پس توانایی مدیریت مدیران و نیز طرح ها و برنامه های این شرکت است که برای رشد قیمت سهام مهم است.

۳. نقدینگی و بدهی: وضعیت نقدینگی و سطح بدهی شرکت می‌تواند نشانگر پایداری مالی و قدرت انعطاف‌پذیری شرکت باشد. در صورتی که شرکت بدهکار باشد، ممکن است مواجه با مشکلات مالی در آینده باشد. از طرفی در شرایط ایران بدهی برای شرکت ها می تواند امتیاز باشد. شرکت های ایرانی هر چه بدهی بیشتری داشته باشند به دلیل تورم شدید بهتر می توانند از مزایای وام و بی ارزش شدن پول نفع ببرند. هرچه شرکتی درآمد عملیاتی خوبی داشته باشد و هرچه بدهی بیشتری داشته باشد بهترین گزینه برای سرمایه گذاری است چرا که در شرایط تورمی وام خوبی گرفته است و با پرداخت پول کم ارزش شده گذشته از تورم نفع می برد.

۴. میزان-سود: درصد سود نسبتی است که نشان‌دهنده نسبت بین قیمت سهم و سود به دست آمده از آن شرکت است. این نسبت می‌تواند نشان‌دهنده ارزش زیاد یا کم شرکت باشد. هرچه شرکتی نسبت سوددهی بالاتری داشته باید یا P/E کمتر یا بهتری داشته باشد برای خرید و سرمایه گذاری مناسبتر است.

۵. عوامل خارجی: عوامل خارجی مانند وضعیت اقتصادی کلان، تغییرات سیاستی، رویدادهای روزمره و تحولات صنعتی و نوآوری‌ها می‌تواند بر عملکرد و قدرت رقابتی شرکت تأثیر گذار باشد. شرایط اقتصادی همان است که فوقا اشاره کردیم. در شرایط تورمی بدهی برای شرکت ها خوب است. در شرایط ناامنی تولید کاهش می یابد و سوددهی می تواند با خطر مواجه شود.

سودآوری یک شرکت بورسی چطور مشخص می شود؟

سودآوری یک شرکت بورسی یکی از مهمترین عواملی است که موفقیت یا شکست یک شرکت را تعیین می کند. برای دستیابی به سودآوری، شرکت باید بر روی چند عامل کلیدی تمرکز کند و استراتژی های مناسب را پیاده سازی کند. در این مقاله، به بررسی روش هایی که یک شرکت بورسی می تواند برای افزایش سودآوری خود انجام دهد، می پردازیم.

یکی از روش های اصلی برای افزایش سودآوری یک شرکت، کاهش هزینه های عملیاتی است. با کاهش هزینه ها، شرکت می تواند سود خالص خود را افزایش دهد و به سهامداران خود بازده مطلوبی ارائه کند. برای کاهش هزینه های عملیاتی، شرکت باید به بهبود فرآیندها، افزایش بهره وری کارگران و کاهش هدر رفت های مالی توجه کند. روش دیگری که یک شرکت می تواند برای افزایش سودآوری انجام دهد، توسعه بازار و افزایش فروش است. با گسترش بازار و افزایش حجم فروش، شرکت می تواند درآمد خود را افزایش داده و سودآوری خود را بهبود بخشد. برای افزایش فروش، شرکت باید به تحلیل بازار، تبلیغات موثر و ارتقای محصولات خود توجه کند. در نهایت، یکی از روش های مهم برای افزایش سودآوری یک شرکت بورسی، بهبود رویکردهای مالی و مدیریتی است. با بهبود مدیریت مالی و کنترل مالی مناسب، شرکت می تواند به طور کلی عملکرد خود را بهبود بخشد و سودآوری خود را افزایش دهد.

با توجه به اهمیت سودآوری برای یک شرکت بورسی، انجام این روش ها برای جلب رضایت سرمایه گذاران و تضمین پایداری شرکت بسیار حائز اهمیت است. برنامه ریزی و اجرای مناسب این روش ها، می تواند به بهبود عملکرد مالی و افزایش سودآوری کمک کند.

سودآوری یک شرکت بورسی از سه عامل اصلی تاثیر می پذیرد:

۱. سود و زیان :

سودآوری شرکت بر اساس سود و زیانی که شرکت در یک دوره زمانی خاص (معمولاً یک سال مالی) به دست می آورد، محاسبه می شود. سود آوری نشان دهنده این است که شرکت توانایی تولید سود از فعالیت های اقتصادی خود را دارد و می تواند سود متوسط و دائم برای سرمایه گذاران به شکل نقدی تولید کند. درجه سود و زیان یک شرکت بنابراین به فاکتورهای میزان درآمد و میزان هزینه بستگی دارد که این دو خود به عوامل بسیار زیادی وابسته هستند.

۲. نرخ بازده سرمایه گذاری :

سودآوری شرکت از نظر سرمایه گذاران نه تنها بر اساس سود و زیانی است که شرکت حاصل می کند، بلکه بر اساس نرخ بازده سرمایه گذاری نیز مورد ارزیابی قرار می گیرد. این نرخ نشان دهنده سودآوری سرمایه گذاری در شرکت است و ممکن است مقایسه شود با نرخ سودبخشی بانک مرکزی یک کشور یا با منافع سپرده های بانکی. اینکه سرمایه خوابیده در یک شرکت هر ماه چند تومان سود ایجاد می کند باید به درصد بیان شود تا بتوانیم آن را با درصد شرکت های دیگر مقایسه کنیم.

۳. تقسیم سود :

سودآوری یک شرکت بورسی به منظور تعیین سود دهی به سهامداران نیز مورد بررسی قرار می گیرد. تقسیم سود نشان دهنده این است که چقدر از سود شرکت برای پرداخت به سهامداران و چقدر برای سرمایه گذاری در توسعه فعالیت های شرکت اختصاص می یابد. اگر تقسیم سود منطبق با نیازها و تمایلات متفاوت سهامداران باشد، این می تواند تاثیرات منفی بر سودآوری و ارزش سهام شرکت داشته باشد. برخی شرکت ها به جای پرداخت سود به سهامداران این سود را در طرح های و برنامه های سودده سرمایه گذاری می کنند که نتیجه آن می تواند سوددهی بیشتر در آینده باشد که این امر خود قیمت سهام را افزایش می دهد. سرمایه گذاری سود در طرح های سودده می تواند منجر به بالا رفتن جذابیت یک شرکت شود که این خود با افزایش قیمت سهام می تواند همان سود را برای سرمایه گذارانی که نمی خواهد تا یک سال صبر کنند بدست بدهد. به عبارت دیگر اگر سرمایه گذاری نخواهد یک سال صبر کند تا سود انباشته شده در طرح های شرکت به سوددهی سال بعد آن منجر شود، می تواند از افزایش قیمت سهام آن منتفع شود. اما اگر این سود انباشته در طرحهای نادرست و بطور غیرکارشناسانه بدون در نظر گرفتن اقتصاد بیرونی سرمایه گذاری شود می تواند منجر به زیان شرکت و یا کاهش قیمت سهام آن شود.

تمام شاخص های فوق از جمله نسبت های سوددهی و شرایط تحلیل بنیادی سهام شرکت ها در ابزار اکسل آماده محاسبه تحلیل بنیادی ارائه شده است. در تحلیل فاندامنتال یا تحلیل اساسی بورس لازم است تمام این شاخص ها را بررسی کنیم تا بتوانیم بهترین خرید را داشته باشیم و از سرمایه و داریی خود که به زحمت بدست آورده ایم محافظت کنیم. در ادامه این مقاله در پایین این صفحه توضیح داده ایم که چطور آینده یک شرکت بورسی را پیش بینی کنیم.

چطور آینده یک شرکت بورسی را پیش بینی کنیم؟

پیش بینی آینده یک شرکت بورسی بسیار پیچیده و دشوار است و به عوامل مختلفی مانند عملکرد شرکت، روند صنعت مربوطه، اقتصاد کلان، تغییرات قوانین، تکنولوژی و … مرتبط است. این پیش بینی باید براساس شناخت اقتصاد محلی و ملی، شناخت تکنولوژی مورد استفاده در شرکت، عوامل اجتماعی و سلایق مردم، قوانین و اوضاع محیطی انجام گیرد. تمام این عوامل اقتصادی اجتماعی و قانونی محیطی می تواند نقش تعیین کننده ای روی آینده شرکت داشته باشد. در کنار این عوامل بیرونی باید عوامل درونی مانند شرایط تقاضا و مصرف کنندگان، اوضاع و احوال مردم و وضع درآمد جامعه، شرایط تامین کنندگان مواد اولیه که روی قیمت تمام شده و سود تاثیر می گذارد، و مدل درآمدی خود شرکت در نظر گرفته شود. برخی روش هایی برای پیش بینی آینده شرکت ها وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید:

۱. تحلیل فندامنتال: بررسی موضوعاتی مانند درآمد، سود، موقعیت رقابتی، استراتژی کسب و کار، کارکنان، مدیریت و سایر عوامل مرتبط با شرکت می تواند بهترین راه برای پیش بینی عملکرد آینده باشد.

۲. تحلیل تکنیکال: بررسی الگوهای قیمتی و حجمی سهام و نمودارهای تکنیکال می تواند به شما کمک کند تا روند قیمت سهام شرکت را پیش بینی کنید.

۳. بر اساس گزارش ها و تحلیل های منابع معتبر: مطالعه گزارش ها و تحلیل های منابع معتبر مانند بانک ها و موسسات مالی، سازمان های معتبر مانند بورس، واحدهای تحلیلی و …

۴. مشورت با کارشناسان مالی: مشورت با کارشناسان مالی و معامله گران حرفه ای می تواند به شما کمک کند تا تصمیمات خود را با داشتن دید بیشتری بگیرید.

لازم به ذکر است که پیش بینی آینده شرکت ها همیشه دقیق و صحیح نیست و همواره با ریسک هایی همراه است. بهترین راه این است که با توجه به اطلاعات موجود و تحلیل های مرتبط، تصمیمات خود را بگیرید و دقت داشته باشید.

نتیجه

برای انجام تحلیل بنیادی می بایست درک مناسبی از برخی اعداد و ارقام داشته باشیم. این اعداد می تواند به ما شرایط و آینده هر سهام و شرکت ها را نشان بدهد.