ابعاد فرهنگی مدل هافستد

ابعاد فرهنگی مدل هافستد

مدل هافستد چیست و چه کاربردی دارد؟

مدل فرهنگی هافستد یکی از مهمترین مدل های تحلیل فرهنگی و تحلیل تغییرات کلاس اجتماعی اشخاص جامعه است. این مدل که پنج بعد اساسی را برای بررسی قابلیت های فرهنگی و ضعف های اجتماعی جوامع بررسی می کند، نشان می دهد چطور خصوصیات شخصیتی مانند هوش هیجانی و روابط بین فردی می توانند در توسعه روابط اجتماعی و تغییر پایگاه اجتماعی افراد نقش داشته باشد. این مدل توجیه می کند که یک فرد ندار چطور و در چه سطحی می تواند پایگاه اجتماعی خود و خانواده خود را تغییر بدهد و به فردی دارا و معتبر در جامعه تبدیل شود. این ابعاد فرهنگی هرچند عمدتا در سطح کلان کاربرد دارند، اما بررسی ریزبینانه آنها می تواند توانایی پیشرفت افراد را در هر جامعه توجیه کند.

نکات کلیدی درباره مدل هافستد

• نظریه ابعاد فرهنگی هافستد، که توسط گیرت هافستد ایجاد شد، چهارچوبی است برای درک تفاوت های فرهنگی میان کشورهای مختلف.
• شش بعد کلیدی اولیه مدل هافستد عبارتند از اختلاف قدرت، پرهیز از عدم قطعیت، فردگرایی – جمع گرایی، مردمداری – زن مداری، و جهتگیری های کوتاه مدت – بلندمدت. تحقیقات بعدی یک بعد دیگر بنام نگهداشتن در مقابل بخشش را به این فهرست افزودند.
• حدودی که کشورها در ابعاد کلیدی باهم مشترک هستند بستگی به تعدادی عوامل نظیر مکان جغرافیایی مشترک یا زبان مشترک دارد.
• ابعاد فرهنگی هافستد میتوند برای فهمیدن آیین آداب و معاشرت و تسهیل ارتباطات بین فرهنگها از تجارت گرفته تا دیپلوماسی مورد استفاده قرار گیرد.

تارخچه و مروری از مدل هافستد

مدل هافستد چهارچوبی را فراهم می کنند که از طریق آن جامعه شناسان می توانند اثرات فرهنگ بر روی ارزشهای افراد درون آن فرهنگ و سپس تاثیرات این ارزش ها در رفتار این افراد را مورد بررسی قرار دهند.

این مدل می تواند در زمینه های روانشناسی بین فرهنگی، روابط بین المللی، و و ارتباطات بین فرهنگی کاربرد داشته باشد.

این مدل در سال ۱۹۸۰ توسط گیرت هافستد آلمانی با استفاده از روش آماری تحلیل عاملی با فاکتور های آماری در نمونه های بسیار بالا ایجاد و معرفی شد.

شاخص اختلاف قدرت

این شاخص نشان میدهد که تا چه میزان افراد یک جامعه یا اعضای یک سازمان پذیرفته اند که قدرت به طور نابرابر توزیع شده است. با وجود اینکه نابرابری در تمام جوامع وجود دارد، در برخی جوامعه نابرابری بیشتری را شاهد هستیم. افراد جوامعی که در آن شاخص اختلاف قدرت بالا است پذیرفته اند که سلسله مراتب در جامعه وجود دارد و افراد در بدون نیاز به توجیه و تایید می توانند جایگاه های متفاوتی رتبه بندی شوند.